Zabytkowy kościół p.w. św. Walentego biskupa i męczennika (odpust 14 II), zbudowany został w roku 1171 jako prywatna kaplica zamkowa Sandywojów. Kościół zbudowany z cegły, przetrwał do 1579 roku, kiedy to niekonserwowany rozpadł się. Wielkie przywiązanie ludu do świętego Walentego sprawia, że niedługo potem opat Jakub buduje w tym miejscu kościół modrzewiowy. Z tego to okresu pochodzą blochy ścian kościoła oraz odnaleziony obraz św. Walentego malowany na modrzewiowej desce. Rok 1773 ogląda kościół w nowej szacie polichromii. W latach 1769 – 1836 spełnia rolę kościoła parafialnego przeznaczonego dla Polaków. Kasata cystersów (1836) łączy się z licytacją kościoła, zostaje on zakupiony przez hr. Mielęcką. Odtąd spełnia on rolę pomocniczego kościoła parafialnego. Podczas okupacji hitlerowskiej ulokowano w kościele magazyn butów. Kościół odnowiono zewnętrznie w roku 1964 staraniem ojca Władysława Sypniewskiego OMI. W latach 1965 – 1967 pod kuratelą wojewódzkiego konserwatora zabytków artysta plastyk pani W.M. Skuza dokonuje konserwacji wnętrza, odnawiając je w duchu pierwotnej polichromii ludowej. Czynem tym, do którego przyczyniła się cała parafia uświetniono pamiętne millenium chrztu naszej ojczyzny. Początek XXI wieku, to czas kapitalnego remontu świątyni. Dziś drewniany kościółek jest ozdobą naszej parafii. Jego remont dokonał się dzięki staraniom o. Lucjana Osieckiego OMI i parafian, którzy czynnie włączyli się do prac. Odrestaurowana świątynia jest darem parafii z okazji 2000 lat od narodzenia Chrystusa.